Φθινόπωρο, πόσο μου αρέσουν τα χρώματά σου!

 

Στο δάσος με τα χρώματα 

θα μπω το μαγικό

και πίσω από το κόκκινο 

θα τρέξω να κρυφτώ!

Και σαν αστέρι κίτρινο 

θα σου φανερωθώ

και πάλι με το καφέ

ζεστά θα σκεπαστώ!

Θα ΄ρθει και το πορτοκαλί

για να με γαργαλήσει

κι από το πράσινο, το γαλάζιο

θα βγει να μου μιλήσει!

Με τους υπέροχους θησαυρούς  

που συλλέξαμε  στο δασάκι, 

δημιουργήσαμε διάφορες κατασκευές 

όταν επιστρέψαμε στο Νηπιαγωγείο μας.

Τα φθινοπωρινά δεντράκια

Θησαυροί: 

κλαράκια και καπάκια ή καπελάκια

 από βελανίδια, 

επειδή τίποτα δεν πάει χαμένο στη φύση!

 Οι σκίουροι τρώνε τα βελανίδια  

κι εμείς δημιουργούμε με τα καπελάκια

που βρήκαμε πεσμένα στη γη.

Εδώ μπορείτε να δείτε 

σε προηγούμενη  ανάρτηση τη διαδικασία.

Τα χρωματιστά μολύβια

ή

ξυλομπογιές από πεσμένα,

ανεμοδαρμένα κλαδιά του δάσους,

που μάζεψαν τα παιδιά.

Ο μπαμπάς Θωμάς τα έκοψε,

 

λιάνισε τις άκρες

 και μας τα έφερε στο νηπιαγωγείο

 

για να τα βάψουμε τις μύτες τους!

Μια υπέροχη ιδέα που είδα 

στο pinterest!

Κι από τη συλλογή μας με πεσμένα φύλλα,

αφού μιλήσαμε για τα φυλλοβόλα 

και τα αειθαλή δέντρα,

είδαμε σε σχετικό βίντεο τη φωτοσύνθεση 

και 

τα μυρίσαμε,

τα παρατηρήσαμε

 

με το μεγεθυντικό μας φακό,

τα ταξινομήσαμε, 

ανά μέγεθος, 

ανά χρώμα, 

ανά σχήμα,

δουλέψαμε το επόμενο

 φύλλο εργασίας.

.