Κλαδιά ανθισμένης αμυγδαλιάς
μια κατασκευή εμπνευσμένη
από τον πίνακα του Vincent van Gogh 
με φυσικά κλαδάκια και γλωσσοπίεστρα
που έβαψαν παιδικά χεράκια με νερομπογιά
και ανθάκια που αναζητήσαμε
στο διαδίκτυο, τα εκτυπώσαμε
και τα έκοψαν μόνα τους.
Έναν μύθο θα σας πω που τον μάθαμε παιδιά.
Της Φυλλίδος και του Δημοφώντα!
Η ελληνική μυθολογία μας μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς, και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή ερωτεύτηκε τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα.
Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέρος του βασιλείου του και την θυγατέρα του για γυναίκα.
Μετά από κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστημα. Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα και έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι του και απέπλευσε. Η Φυλλίς έμεινε εγκαταλειμμένη περιμένοντας τον εκλεκτό της καρδιάς της, στον τόπο της τελετής του γάμου της.
Η Φυλλίς περίμενε για χρόνια την επιστροφή του, αλλά τελικά πέθανε από μαρασμό. Οι θεοί, από οίκτο, μεταμόρφωσαν
την Φυλλίδα σε δέντρο, σε αμυγδαλιά,
η οποία έγινε σύμβολο της ελπίδας.
Όταν ο περιπλανώμενος, γεμάτος τύψεις, Δημοφών επέστρεψε, βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη. Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο και τότε σαν από θαύμα,
ζωή πλημμύρισε το άψυχο ξύλο και τα γυμνά κλαδιά του δέντρου στολίστηκαν με πανέμορφα μικρά λευκά άνθη που ανέδυαν
μια υπέροχη, ντελικάτη ευωδία!
Phyllis and Demophoon, 1870
Edward Burne-Jones (1833-1898)
Edward Burne-Jones (1833-1898)
