Η γιορτή του πατέρα!

 

Χρόνια Πολλά 

στους φανταστικούς μας πατερούληδες!

Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη 

στους μπαμπάδες μας!

Αν και τα σχολεία έχουν κλείσει, 

είχαμε μεριμνήσει για τα δωράκια τους , 

μιας και η γιορτή του πατέρα πέφτει πάντα 

την 3η Κυριακή του Ιούνη!

Κατασκευή κουκουβάγια 

που κρύβει ένα γλυκό μυστικό!

Και στις κάρτες έγραψαν 

υπέροχες χρωματιστές ευχές! 

Βρήκα χρόνο και διάβασα στα απειρωτάκια μου 

κι ένα απόσπασμα 

από τις πιο συγκινητικές, ποιητικές 

συλλογές που έχουν γραφτεί από πατέρα προς το παιδί του!

            Πρωινό άστρο

Το Πρωινό άστρο γράφτηκε το 1955 και αποτελεί ένα ξεχείλισμα πατρικής τρυφερότητας του ποιητή Γιάννη Ρίτσου για τη νεογέννητη κόρη του Έρη. O ποιητής-πατέρας τραγουδά στο βρέφος την αγάπη του, περιγράφοντας την πληρότητα που έφερε στη ζωή του η γέννησή του. Το ποίημα, δομημένο σε 19 αυτοτελείς ενότητες, 

προβάλλει το όραμα ενός ειρηνικότερου και δικαιότερου κόσμου.

Το απόσπασμα που ακολουθεί αποτελεί την πρώτη ενότητα.

     Στην κόρη μου ΕΡΗ

Κοριτσάκι μου, θέλω να σου φέρω

τα φαναράκια των κρίνων

να σου φέγγουν τον ύπνο σου.

Θέλω να σου φέρω

ένα περιβολάκι

ζωγραφισμένο με λουλουδόσκονη

πάνω στο φτερό μιας πεταλούδας

για να σεργιανάει το γαλανό όνειρό σου.

Θέλω να σου φέρω

ένα σταυρουλάκι αυγινό φως

δυο αχτίνες σταυρωτές απ’ τους στίχους μου

να σου ξορκίζουν το κακό

να σου φωτάνε

μη μου σκοντάψεις, κοριτσάκι,

έτσι γυμνόποδο και τρυφερό

στ’ αγκάθι κ’ ενός ίσκιου.

Κοιμήσου.

Να μεγαλώσεις γρήγορα.

Έχεις να κάνεις πολύ δρόμο, κοριτσάκι,

κ’ έχεις δυο πεδιλάκια μόνο από ουρανό.

Κοιμήσου.

Το πρόσωπο της μητερούλας φέγγει

πάνω απ’ τους ρόδινους λοφίσκους του ύπνου σου

εαρινό φεγγάρι

ανάμεσα από τα στάχυα της έγνοιας της

και τα τριαντάφυλλα των τραγουδιών μου.

Κοιμήσου, κοριτσάκι.

Είναι μακρύς ο δρόμος.

Πρέπει να μεγαλώσεις.

Είναι μακρύς

                        μακρύς

                                    μακρύς ο δρόμος.

Γ. Ρίτσος, Πρωινό άστρο, Κέδρος