Μήλο μου κόκκινο... και καραμελωμένο!

 

Ο πιο ιδανικός τρόπος 

για να ολοκληρωθεί 

η διαθεματική μας προσέγγιση 

για το μήλο, 

είναι μια βιωματική γιορτή γεύσεων και αισθήσεων!

Το Νοέμβρη, σ΄ ένα από τα εργαστήρια

σχετικά με το θέμα αυτό

το κάθε παιδί με το δικό του μήλο

αφού σύγκριναν το βάρος του κάθε μήλου

στη ζυγαριά

ζύγισαν ο καθένας το δικό του μήλο

σε ηλεκτρονική ζυγαριά,

κατέγραψαν το βάρος του

σε φύλλο εργασίας που ετοίμασα,

μέτρησαν την περιφέρεια του

  

το ύψος του, 

μέτρησαν τους σπόρους του

και τους κόλλησαν στο φύλλο εργασίας

κι ύστερα αφού το έφαγαν

 ολοκλήρωσαν το φύλλο εργασίας τους.

Το μήλο αποτυπώθηκε και στις 

αναμνήσεις του Νοέμβρη!

Η νοσταλγία της γεύσης!

Και στον γιορτινό μήνα Δεκέμβρη,

του δώσαμε γεύση

καραμελωμένου μήλου

(στα γερμανικά "Liebesapfel" ή "μήλο της αγάπης") ,

όπως τα έτρωγα μικρή

στη Χριστουγεννιάτικη Αγορά της Φρανκφούρτης,

σε μια από τις παλαιότερες και μεγαλύτερες στη Γερμανία,

την οποία και νοσταλγώ πολύ αυτές τις μέρες!

Εννοείται ότι και τα μαθητούδια μου διασκέδασαν

με την προετοιμασία τους

και ξετρελάθηκαν με τη γεύση τους!