Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

Θυμωμένος. Όλους μας θυμώνουν τα ίδια πράγματα;

Μιλώντας για τα συναισθήματα είπαμε ότι όλα τα συναισθήματα, ευχάριστα ή όχι, 
είναι καλό να τα έχουμε. 
Την προηγούμενη εβδομάδα μιλήσαμε 
για τα συναισθήματα της χαράς και της λύπης.


Σήμερα μιλήσαμε για ένα άλλο συναίσθημα, 
το συναίσθημα του θυμού 
και πως αυτό το συναίσθημα 
μας κάνει να αισθανόμαστε.
Εργασία για το σπίτι, η οποία συμπληρώνεται
 με τη βοήθεια των γονέων 
και επιστρέφεται στο νηπιαγωγείο
για να συμπεριληφθεί κι αυτό στο
 Λεξικό των συναισθημάτων
Μετά από τις προτεινόμενες δραστηριότητες 
 του προγράμματος 
τα παιδιά έγραψαν τη λέξη θυμό 
και ζωγράφισαν θυμωμένα πρόσωπα,
για το λεξικό που ετοιμάσαμε 
σε προηγούμενο μάθημα.
Ζωγράφισαν μια εικόνα που πιστεύουν 
ότι θα τα ηρεμεί, 
για να την πάρουν στο σπίτι τους 
και να τη βάλουν στο δωμάτιό τους.

Ψυχοκινητικά παιχνίδια
Τα παιδιά φαντάζονται κάτι που τα θυμώνει 
και μετά χορεύουν
βγάζοντας θυμωμένες κραυγές 
για να βγάλουν το θυμό από μέσα τους.
Το θυμωμένο μακαρόνι
Σηκωνόμαστε όλοι όρθιοι και στεκόμαστε «θυμωμένοι», με σφιγμένο το σώμα μας, όπως ένα άβραστο μακαρόνι. Φανταζόμαστε πως είμαστε μέσα σε μια μεγάλη, τεράστια κατσαρόλα. (Βεβαιωνόμαστε ότι τα παιδιά είναι σε απόσταση μεταξύ τους ώστε να μπορούν να ξαπλώσουν κατόπιν στο πάτωμα.)
Λέμε στα παιδιά.Και τώρα… φανταστείτε ότι πέφτει επάνω σας «το νερό της ηρεμίας» και γυρίζετε γύρω-γύρω, σαν να σας ανακατεύει μια κουτάλα. Μαλακώνετε. Γίνεστε τόσο μαλακοί που δεν μπορείτε πια να σταθείτε όρθιοι και πέφτετε σιγά-σιγά κάτω και μετά ξαπλώνετε στον πάτο της κατσαρόλας. Τώρα είστε τελείως μαλακοί. Το σώμα σας είναι χαλαρωμένο. Ο θυμός έχει φύγει. Για να το ελέγξουμε , περνάμε πάνω από όλα τα παιδιά και βεβαιωνόμαστε ότι έχουν βράσει καλά τα μακα­ρόνια. Αν είναι «έτοιμα για σερβίρισμα», πρέπει σηκώνοντας το χέρι τους και αφήνοντας το να πέφτει απαλά. Τα παιδιά πρέπει να είναι πραγματικά χαλαρωμένα.
Ομαδική κατασκευή  
γλυκούληδες- συναισθηματούληδες,
στην οποία θα προστίθεται και ένα άλλο συναίσθημα κάθε φορά που θα το προσεγγίζουμε.
μια πολύ όμορφη ιδέα που είδα στο pinterest

Η ώρα του παραμυθιού
με το μεγάλο θυμό
όπου ένας μικρούλης «βλέπει» τον θυμό του, που αναπαρίσταται οπτικά με ένα μαλλιαρό κόκκινο θηρίο, να αποκτά οντότητα και να σαρώνει τα πάντα. Καταφέρνοντας να δώσει στα συναισθήματά του τις πραγματικές τους διαστάσεις, ο μικρός Μάριος 
τα αντιμετωπίζει κλείνοντας τελικά
 το "θηρίο" σ' ένα κουτάκι.

Και ο
όπου μέσα από τις σελίδες του 
και τον προσεκτικό σχεδιασμό του
βοηθάει το παιδί να κατανοήσει 
το συναίσθημα του θυμού
και να μάθει ότι είναι φυσικό 
και χρήσιμο να αισθάνεται έτσι.
Αυτά για σήμερα!
...keep in touch με angry birds!!!


2 σχόλια:

  1. Μακάρι όλα αυτά που κάνατε στην τάξη να βοηθήσουν το παιδάκι μου όταν θυμώνει με κάτι να καταφέρνει πολύ γρήγορα να κλείνει στο κουτάκι τον θυμό του..μαμά Φ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι Μαριλένα μου!!! Με υπομονή και επιμονή ^_^

      Διαγραφή