Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Νηπιαγωγείο Δάσους-Ημέρα πρώτη

Φανταστείτε ένα Νηπιαγωγείο που περιβάλλεται 

από δέντρα του δάσους, το φωτίζει και το ζεσταίνει 

ο ήλιος, τα παιδιά του έχουν δασκάλα 

 την σοφή κυρία Φύση,

  που τους μαθαίνει τα μυστικά της παίζοντας

 με τους θησαυρούς της...

ένα Νηπιαγωγείο που δε φοβάται 

και απορρίπτει το τετριμμένο..

 Ήλιε, μεγάλε ανατολίτη μου, 
χρουσό σκουφί του νου μου,
αρέσει μου στραβά να σε φορώ,

πεθύμησα να παίξω,


όσο να ζεις, όσο να ζω κι εγώ, 

για να χαρεί η καρδιά μας. 

του αγαπητού μας Νίκου Καζαντζάκη

Ξεκινήσαμε σήμερα με ιδιαίτερη χαρά και ανυπομονησία
 την εφαρμογή του Περιβαλλοντικού Προγράμματος 
¨Νηπιαγωγείο του Δάσους¨.
Το χωρίσαμε σε τρεις χρονικές περιόδους
φθινοπωρινή, χειμερινή και εαρινή
 ( διάρκειας 5 ημερών η καθεμία )
Επιτέλους η προσέλευση 
στο δάσος του Άι Γιώργη  
 ...περιμένοντας τους συμμαθητές μας ...
Καλημέρα, ξεκινά καινούρια μέρα 
λέει ο Ήλιος και γελά από το κορφοβούνι πέρα!
Είμαστε όλοι εδώ;

Όχι όλοι! 
Παρουσιολόγιο με υλικά του δάσους
Μετά την πρωινή μας κουβεντούλα,
ξεκινήσαμε ενθουσιασμένοι 
την εξερεύνηση στο δάσος με καλαθάκια
και μεγεθυντικούς φακούς.
Ανηφορίζοντας..
...περπατώντας σε ίσιωμα...
...και κατηφορίζοντας σε μονοπάτι...

...ανακαλύψαμε κουκουνάρια...
....τεράστια μανιτάρια...
 ...παρατηρώντας τα προσεκτικά.
Τι είναι τούτο πάλι;
 Σαν κοράλι μοιάζει, 
όμως μάλλον πρόκειται 
για ένα πολύ περίεργο μανιτάρι ...
Να κι ένα σκαθάρι!
«Μικρό πουλί τριανταφυλλί, δεμένο με κλωστίτσα,
με τα σγουρά φτεράκια του στον ήλιο πεταρίζει.

Κι αν το τηράξεις μια φορά, θα σου χαμογελάσει
κι αν το τηράξεις δυο και τρεις, θ' αρχίσεις το τραγούδι!»
    Γιάννης Ρίτσος
Κάθε λίγο και λιγάκι κελαηδούσαν τα πουλιά,
 για να σηκώσουμε το βλέμμα μας ψηλά!
Επιστρέφοντας στη βάση μας,
 παρουσιάζουμε ένας- ένας στην ομάδα 
τους θησαυρούς μας
... ανάμεσά τους μυρίσαμε και θρούμπι, 
ξαδελφάκι της ρίγανης...
Αύριο θα γίνει η ταξινόμησή τους, 
ανάλογα με το χρώμα, μέγεθος, κ.λ.π.

Θυμηθήκαμε κι  ένα κοριτσάκι που πήγε στο δάσος κρατώντας ένα καλαθάκι, 
είναι η Κοκκινοσκουφίτσα βέβαια 
τη βρήκαμε στη Βιβλιοθήκη του δάσους,
και τη διαβάσαμε... 
 ...και μαντέψτε, ποιος ήρθε!
Ο λύκος!!!

Περπατώ, περπατώ εις το δάσος 
όταν ο λύκος δεν είναι εδώ!
 Λύκε,λύκε είσαι εδώ;
Φοράω το γιλέκο μουυυυυ...
Περπατώ, περπατώ εις το δάσος 
όταν ο λύκος δεν είναι εδώ!
 Λύκε,λύκε είσαι εδώ;
Παίρνω τη μαγκούρα μου 
και σας κυνηγωωωωωωώ!!!
Διαθέτουμε και υπαίθρια τουαλέτα! :)

 Επειδή ο καιρός είναι απρόβλεπτος 
και υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο
 μιας ξαφνικής βροχής,
μην ανησυχείτε, έχουμε το καταφύγιό μας, 
το μικροσκοπικό εκκλησάκι του Άι Γιώργη.
Γνωρίσαμε και τη χαμογελαστή καντηλανάφτισσα, 
την κυρία Αρτεμισία 
που το φροντίζει. 

Α, να κι ένα καλαθάκι γενεθλίων! 
Χρόνια Πολλά Αριάδνη μας , 
πάντα χαρούμενη και γελαστή!!!
Αύριο πάλι, με νέες δραστηριότητες!





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου