Νηπιαγωγείο Δάσους-Ημέρα πέμπτη

Όλα τα δένδρα 'ναι παιδιά,

πώχουν τη Γη μητέρα,

κ' έχουν για χέρια τα κλαδιά,

που σειούνται στον αγέρα.

Σειούνται και λεν μια προσευχή,

λυγούν και προσκυνούνε

τον Ουρανό πώχει βροχή,

και βλέπει πω διψούνε.

Γιώργος Βιζυηνός, Τα δέντρα

Φύγαμε με καλοκαιρία εχθές και επιστρέψαμε με φθινοπωρινή βροχούλα σήμερα 

στο Νηπιαγωγείο Δάσους, 

αλλάζοντας τρόπον τινά τα σχέδιά μας 

για τη σημερινή ημέρα

κι έτσι το καταφύγιό μας 

το εκκλησάκι του Άι Γιώργη, 

λειτούργησε ως κρυφό σχολειό!

Η κα Αρτεμισία, όπως κάθε πρωί 

φρόντισε τα καντηλάκια, 

δεν πίστευε στα αφτιά της όταν 

  άκουσε τα παιδιά να ψάλλουν 

τον Ακάθιστο ύμνο :) 

Άναψε για χάρη μας πολλά κεράκια 

σκορπίζοντας ζεστασιά 

και περισσότερο φως στο χώρο 

...φεύγοντας δε μας ευχήθηκε καλό μάθημα ...

Παρουσιολόγιο

Πόσα  παιδάκια λείπουν σήμερα;

Τα παιδιά ζωγράφισαν με ξυλομπογιές

κάτω από το κατανυκτικό φως των κεριών 

Όμορφες και ζωηρόχρωμες,

αφηγούνται κάτι από τις μέρες μας στο δάσος

Τα στασίδια μεταμορφώθηκαν σε καβαλέτα...

Πανέμορφες!

Το υπόστεγο έγινε φυτώριο των βολβών 

που βρήκαν τα παιδιά 

εχθές στα χωραφάκια τους... 

...μετέφεραν τις γλαστρούλες μέσα

περνώντας έτσι στην επόμενη δραστηριότητα. 

Πάνω σε οικολογική τσαντούλα,

 τσέκαραν ότι ενεργοποίησε τις αισθήσεις τους

 αυτές τις μέρες...

 ...στο εξής φύλλο εργασίας

Διάλεξαν μαζί με την γλαστρούλα

και κάποια άλλα από τα δώρα της φύσης 

που τόσο απλόχερα μας χαρίζει

και τα τοποθέτησαν μέσα στην τσαντούλα τους.

Εν τω μεταξύ ο νάρθηκας 

είχε μεταμορφωθεί σε γωνιά παντομίμας, 

σκορπίζοντας χαρά και κέφι στην παρέα.

Τραγουδήσαμε ξανά 

την πολυαγαπημένη μας βελανιδιά 

που φιλοξενεί

 στον κορμό της μια σκιουροφαμελιά...

.. από χθες είχαν ξεκινήσει την εικαστική απεικόνιση του τραγουδιού 

με υλικά που μαζέψαμε στο δάσος ...

φλοιός δέντρου και βελανίδια

...μεταμορφώνοντας τα πεζούλια  

σε γωνιά δημιουργίας.

Τα σκαλάκια του Δεσποτικού Θρόνου έγιναν 

γωνιά παραμυθιού....

...που μας μετέφερε σε ένα άλλο δάσος 

για να γνωρίσουμε μια άλλη κουκουβάγια, 

συνονόματη της Βάγιας που διαβάσαμε προχθές.  

Πολύ γρήγορα περνάει η ώρα στο δάσος,

 οι γονείς όπου να΄ναι καταφτάνουν, 

ετοιμάζουμε σβέλτα το χώρο 

με τις όμορφες δημιουργίες μας,

η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να τους παρουσιάσουμε 

και τα ευρήματα όλων αυτών των ημερών...

 Αφήστε τα παιδιά να έρθουν κοντά μου...

Πολλά μπράβο και αγκαλιές

από τους ενθουσιασμένους γονείς.

Πριν φύγουν , ένα φιλάκι στον Άι Γιώργη

 ως αντίδωρο για την φιλοξενία του

και μια αναμνηστική φωτογραφία όλοι μαζί...

...ανανεώνοντας το ραντεβού μας με το δάσος 

στις Αλκυονίδες ημέρες!

https://www.youtube.com/watch?v=NktS7VOkFCE